oktober 10, 2016 8:09 pm
Hervat overleg
De afgelopen maanden is het vanwege de moesson redelijk stil geweest rondom de zoektocht naar Christiaan. Karna – de voorman van Sardogs was de afgelopen dagen in Nederland en die gelegenheid hebben we aangepakt om met een aantal vrienden en 2 andere partijen (Rettungshunde fur Nepal en Signi) na te denken over een vervolg van de zoektocht.
Start verdere zoektocht medio oktober
Goed weer is een voorwaarde om te kunnen starten, maar het weer rondom de Dhaulagiri is helaas nog steeds erg slecht. Voor zover we het nu kunnen inschatten zou er in de tweede helft van oktober eventueel een zoektocht kunnen starten. De nadruk van de zoektocht zal liggen op de gletsjer. Er zal naar een lijkenlucht gezocht worden en geprobeerd het spoor van Christiaan nog op te pakken.
Zoektocht met honden
Inzet van honden is de meest voor de hand liggende manier om de zoektocht voor te zetten. Forensisch expert Frank van de Goot heeft een aantal mogelijkheden met ons besproken maar is van mening dat inzet van honden het meest voor de hand ligt. De dagen dat Paul op de berg was met het hondenteam zijn de honden beperkt ingezet vanwege het moeilijke terrein voor de dieren. Dit betekent dus dat de inzet van honden waardevol kan zijn maar ook goed georganiseerd moet worden eventueel met ondersteuning van ons zelf ter plekke.
Zoektocht eventueel aangevuld met vrienden / media
Enkele vrienden denken er over na om richting Nepal te reizen om de te hervatten zoektocht te ondersteunen. Nog niemand heeft definitief ja gezegd. Vanuit verschillende media is verder ook interesse getoond om mee te gaan met een camerateam. We hebben dit nog in beraad.
juli 20, 2016 8:08 pm
Indrukwekkend om te merken hoe iedereen nog steeds meeleeft. Ondanks de vakantietijd en het afnemende tempo aan updates op deze website.
Het stukje helm is uitgebreid onder de loep genomen. Inmiddels is ook de uitslag van het DNA onderzoek binnen. De conclusie is: Het profiel op de helm komt niet voor de benodigde 50% overeen met het profiel van de moeder van Christiaan. Patholoog anatoom Frank van de Goot zegt hierover: “Dat betekent dat of de helm niet door hem is aangeraakt zodanig dat er een spoor is achter gebleven, dan wel dat door de wijze van transport (water, regen, tijd, UV, schimmel en microben activiteit) het profiel dat wel aanwezig geweest is, niet meer aantoonbaar is.”
Met andere woorden: Het kan nog steeds best de helm van Christiaan zijn maar zijn DNA profiel is er niet op aantoonbaar.
Op de achtergrond bereiden wij ons voor om te kijken of en hoe we een vervolg kunnen geven aan de zoektocht dit najaar, als de moesson voorbij is. Wil je helpen of heb je tips, laat het even weten via de tips pagina.
juli 9, 2016 9:32 am
Zo veel lieve mensen om je heen.
Zo veel medeleven. Indrukwekkend.
De vraag luidt vaker: Hoe gaat het?
Het antwoord luidt dan: Ja en nee.
Nog steeds ga je van hoop naar wanhoop,
van wanhoop naar een klein beetje hoop,
van een klein beetje hoop naar een heel klein beetje hoop.
De woorden die regelmatig tot mij kwamen, waren woorden van David uit een van zijn Psalmen: Aan alles, hoe volkomen ook, heb ik een einde gezien.
Dan denk ik aan alle pogingen – hoe volkomen ook – om Christiaan te vinden, is een einde gezien. U hebt kunnen lezen hoeveel pogingen ondernomen zijn.
Het resultaat: niets. Alleen een stukje helm.
Maar de Psalm gaat verder met: Maar … Uw bevel is onbegrensd.
En dan bidden we verder. Met velen. En ik vind (nog) geen antwoord.
Anderen, denk ik, ook niet.
En de dagen kruipen verder.
En weer een sprankje hoop. Met resultaat? Nog niet.
Dan komt een verzoek om DNA af te staan. Dat is eergisteren gebeurd. Het zou kunnen zijn dat mijn DNA overeenkomt met het DNA dat zij gevonden hebben op het stukje helm.
De uitslag zullen we volgende week horen.
Margreet, moeder van Christiaan.
Margreet na vertrek Christiaan op Schiphol
juli 4, 2016 11:54 am
Langzaam wordt het stiller. Minder berichtjes, minder ideeën om verder te zoeken. Vorige week zijn we als laatste groep terug gekomen uit Nepal. Alle 9 vrienden zijn inmiddels weer terug, geland op Schiphol zonder Christiaan. Het leven gaat door.
Het is op dit moment helaas te gevaarlijk om rondom het Swiss camp / Italian camp verder te zoeken. We hebben ook besloten om op dit moment niet met een groep Nederlanders verder te zoeken in de omgeving van Beni. De kans dat Christiaan daar is aangekomen is sowieso erg klein. Het zoeken door westerlingen kan echter ook averechts werken. De vragen die je stelt krijg je terug.
Door onze aanwezigheid de afgelopen weken in Nepal hebben we een zeer goed contact opgebouwd met de juiste personen ter plekke. De lokale bevolking is goed op de hoogte van de vermissing van Christiaan. Als er tips binnen komen kunnen we aan Saron vragen verder te zoeken. Eventuele tips die we krijgen moeten we overigens kritisch bekijken. De 500 dollar triggert mensen om te reageren los van de vraag of ze iets gezien hebben. Zouden we meer geld uitloven, dan zouden we uit heel Nepal gebeld gaan worden.
En wat nu? Gaan we verder zoeken als de moesson voorbij is in september? Wie? Hoe? Met welke technieken? Het zijn de vragen waar we op dit moment over nadenken. Heb je ideeën die ons verder kunnen helpen, laat dit dan weten via de tips pagina.
juli 3, 2016 9:32 pm
Frank van de Goot is forensisch patholoog en deskundig op het gebied van reconstructie en het ontstaan van breukpatronen. Hij heeft het fragment onderzocht wat door Paul op de berg is gevonden. Hij heeft drie vragen beantwoord.
1. Is het fragment van een helm afkomstig?
2. Zo ja, kan dit de helm van Christiaan zijn?
3. Kan er iets gezegd worden over hoe dit fragment is ontstaan?
Omdat Christiaan in het bezit is van een Petzl Sirocco: EPP helmet, is het fragment vergeleken met een nieuwe gelijke helm. Op basis van de vergelijking van openingen, materiaalsoort en kleur is vastgesteld dat het fragment met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk van een Petzl Sirocco: EPP helmet afkomstig is.
Het fragment zou van de helm van Christiaan afkomstig kunnen zijn. Door onderzoek is vastgesteld dat het fragment minder dan drie maanden aan de buitenlucht heeft blootgestaan. Het is ook goed mogelijk dat het om één of om een paar weken gaat.
DNA-onderzoek, wat momenteel loopt, zou meer zekerheid kunnen geven dat het fragment van de helm van Christiaan afkomstig is.
Op basis van onderzoek naar de breukranden is vastgesteld dat de helm samengedrukt is, in voor-achterwaartse richting. De helm is hierdoor dusdanig vervormd dat deze is gebroken. Door het ontbreken van huidcellen en bloed lijkt het minder aannemelijk dat Christiaan de helm op zijn hoofd heeft gehad. Het is echter niet uit te sluiten. Andere mogelijkheden voor het ontstaan van breuken als deze zijn een val bovenop de helm (waarbij de helm niet op het hoofd zit), het vallen van de helm of het klem zitten van de helm tussen bijvoorbeeld bewegende stenen.
De DNA-analyse loopt op dit moment nog.
juli 3, 2016 6:34 pm
We treffen elkaar bij het Yak hotel in Beni. Ruben is Paul van morgen tegemoet gelopen en ik verwacht ze zo samen met 2 jongens van Sardog. John en Ben komen vanaf Tukuche. Gisteren zijn ze naar het leger in Jomsom geweest en vannacht hebben ze bij Patrick van de Dutch Bakery in Tukuche geslapen. Ook zij zullen zo arriveren. Voor het eerst alle 5 in 1 hotel. Ik kijk er naar uit en ben benieuwd naar hun verhalen.
De dagen hiervoor bestonden vooral uit het rijden met kleine taxi’s over onmogelijke wegen. Er zijn globaal 3 wegen die de vallei doorkruizen. De weg van Beni richting Marpha en Jomsom, in Marpha begint de trail richting Basecamp van de Dhaulagiri. De weg van Beni richting Tacam, over een gedeelte van deze weg loopt de trail vanaf het basecamp via Italian camp terug de berg af. En de weg van Beni richting Pokhara. In Pokhara kun je de bus of het vliegtuig pakken naar Katmandu waar je het internationale vliegveld hebt.
Met de flyers in de hand en met behulp van de taxi chauffeur die een beetje engels sprak stopten we bij elk huis, in elk gehucht en in elk dorpje.
This is our friend, he is missing. Have you seen him? Can we leave a flyer here?
We kregen alle medewerking van de lokale mensen. Er werd aandachtig geluisterd en overlegd. Soms werden we door gestuurd naar andere mensen. Flyers plakken mochten we nagenoeg overal. Bij ziekenhuizen en politiebureau’s, bij de plek waar mensen samenkomen in het dorp (vaak een boom) en bij toeristen checkpoints of in de lokale bussen. Soms dacht men Christiaan te herkennen, dan was er hoop. Alle keren liep het spoor dood…
In de vallei is het bekend. Karna en z’n collega’s van Sardog bedankt. Facebook bedankt.
Het zoeken in Nepal bracht hoop en wanhoop samen. Maar op een gekke manier ook het bevoorrecht weten. Bevoorrecht om het kennen van Christiaan als vriend. Bevoorrecht om met zoveel mensen, dit te doen.
Daarom Christiaan!
Christiaan bedankt!
juni 28, 2016 2:47 pm
Beste Margreet, Pieter, Elke, familie en vrienden,
“When was the last time you saw something for the first time?”
Toen we ons realiseerden dat het – zelfs voor Christiaans doen – te lang stil was en besloten om zelf naar Nepal te gaan, vertelde Robin van de NKBV ons dat hij het het niet adviseerde om af te reizen, maar het wel snapte. Ik was het met hem eens, de feiten zaten niet mee en wat konden wij daar dan doen, zonder plan, nog niet eerder in Nepal geweest. We gingen realistisch en hoopvol weg. Voor ons vertrek konden we al terugvallen op een netwerk van kennissen in Europa en Nepal die ons in contact konden brengen met de juiste mensen ter plekke. Het einde van het verzekeringsbudget was in zicht en jullie zamelden een nieuw budget in. Er kwamen ideeën zoals het in zetten van een hondenteam uit de app groep. Binnen korte tijd hebben we de juiste mensen kunnen vinden om ons te helpen, en een dag na aankomst waren we onderweg naar de Dhaulagiri. Alhoewel ik mijn bergschoenen ook graag uit mijn tas had gehaald om zo dichtbij mogelijk te zijn, was ik ook goed op m’n plek met laptop en telefoons in het dal en Felix, John en Ben die ook mee kwamen zoeken.
Het is goed om te weten dat we met zoveel bijzondere mensen, bekend of niet, in Nepal hebben kunnen zoeken en optrekken. We hebben veel persoonlijke betrokkenheid ervaren. De reddingsbrigrade SARON, SARDogs hondenteam, MAF Nepal, Politie in Beni, Mountain Warfare Army School in Jomsom, Air Zermatt, Ambassades, hotel eigenaars, taxi chauffeurs, heli-piloten, hostel eigenaars en vele anderen. Met naam wil ik noemen; Karna, Suraj, Pemba, Little Tshering, Lakpha, Patrick, Gagan, Kari, Gerco, Stan, Menno, Gerald en Ambar (a.k.a. Spiderman). Ook de betrokkenheid van bekende en minder bekende klimmers uit NL heb ik als bijzonder ervaren.
Zelf vind ik het moeilijk om te begrijpen wat er gebeurd is. We hebben veel antwoorden over mogelijke en onmogelijke scenario’s kunnen krijgen van andere klimmers en organisaties op de berg. En ook door met onze eigen ogen het gebied te zien en te voelen. Maar de realiteit is ook dat we niet goed weten wat er 16 mei gebeurd is en waar Chris is. Dat is heel moeilijk.
De vraag of het zinvol was om te gaan, speelt geen moment door ons hoofd. Ook nu we terug zijn, was zelf naar Nepal gaan het enige en het beste wat we konden doen, voor Chris, voor jullie en en voor ons zelf. De laatste dagen in Nepal besprak ik met Paul dat het voor ons een vreemde luxe en voorrecht was om daar te kunnen zijn zonder met werk of anderen dingen bezig te hoeven zijn. Ik wil jullie daarvoor bedanken, ook als we Chris in deze tijd moeten missen, maakt dat voor mij al het verschil om met elkaar daar geweest te zijn. De consul vertelde ons zo’n verzameling aan initiatieven, energie en professionaliteit nog niet eerder meegemaakt te hebben tijdens haar 20 jaar in Nepal. Chris is er niet mee terug maar ik weet dat het uitmaakt.
Het was erg fijn om een paar dagen voor vertrek Pieter, Sander, Michel en HP te kunnen ontmoeten en samen een paar dagen op te trekken. Het was een moeilijke dag om weg te gaan en om te schakelen naar de thuisomgeving, en van de energie van vooruit tot rust te komen.
“When was the last time you saw something for the first time?” staat op een van mijn belangrijkste klim foto’s met Chris. Sinds hij mij meenam naar Zwitserland 15 jaar geleden en ik voor het eerst de 4000ers van de alpen zag, was dit de kern van op pad gaan. Na een paar dagen slecht weer in Nepal zag ik voor het eerst de 8000 meter hoge toppen aan de horizon en had ik weer die zelfde sensatie.
Ik hoop dat iedereen de komende tijd nieuwe dingen kan zien.
Ruben
Ik sta niet dagelijks met een psalm op en vaker staat er andere muziek aan. Maar de ochtenden in Nepal, waneer het in NL nog nacht was en er een vlucht stond te gebeuren gaf deze melodie en tekst mij de verbinding met iedereen thuis & Nepal die mee zocht en de overtuiging dat het goed komt, in deze tijd of een volgende. – https://youtu.be/-025lhWCXLE
juni 25, 2016 4:18 pm
Paul zocht afgelopen weken samen met een grote groep vrienden naar Christiaan in Nepal. Hij schreef het volgende bericht nav zijn zoektocht.
Lieve vrienden, het voelt heel dubbel om weer terug te zijn. Ik wilde Chris weer bij ons brengen, zonder Chris Nepal niet verlaten. Mijn goede vriend terug brengen, weer dingen met hem plannen. En daar ben ik dan, weer hier, zonder Chris.
Alleen een klein stukje oranje helm deed mij plots voelen dat Chris heel dichtbij was. Ik schrok, had ik chris bij een van onze tochten niet met zo’n helm gezien? In het gebied waar hij had gelopen, bij de rivier, op de gletsjer voelde hij vaak zo dichtbij. Maar hoeveel ik ook zocht, ik vond hem niet. Na de 12e keer de rivier afzoeken begon ik langzaam de kleine stukjes plastic, dezelfde snoeppapiertjes en opvallende steentjes meermaals terug te vinden. Als ik zulke kleine dingetjes alle al had gevonden, hoe kon het dan zijn dat ik Chris, zijn tas, zijn slaapzak niet vond?
Zoveel scenario’s gingen door mijn hoofd, ik moet iets overzien, wat is logisch? Chris waar heb je gelopen, welke keuzes heb je gemaakt, welke keuzes zou ik maken? Waar kon je uitglijden, waar was er steenval, waar waren spleten, waar kon je in de rivier belanden? Van simpele tot extreem onlogische routes de vallei in hebben we afgezocht. Hoe vaak we de rivier ook afzochten, om, naast en onder de stenen, ik vond geen verdere sporen van Chris. Ook de verschillende teams waarmee ik boven was wisten niet meer waar te zoeken. Alles tussen daulagiri basecamp en Italian basecamp was meermaals afgezocht. De hele vallei naar de weg meermaals afgelopen, alle dorpjes bezocht…
In dat opzicht heb ik een beetje rust, de luxe om met eigen ogen te hebben gezien dat hij in dat gebied met mensenogen en mensenhanden op dit moment niet te vinden is.
Gelukkig zijn de meeste handen en ogen niet in Nederland terug, maar nog aanwezig. De lokale inwoners in het hele gebied weten van Chris. En hebben ons beloofd bij elke indicatie te bellen of maar de politie te gaan. Zij zijn het die volgende week, volgende maand en volgend jaar nog in het gebied zijn rond de rivier wonen en weten om wat en wie het gaat mocht er iets gevonden worden, of mocht een Chris voorbij komen in het dorp.
Zonder de eindeloze inspanningen en steun van de familie en alle vrienden thuis en de financiële hulp hadden wij in Nepal nooit een zoektocht als deze kunnen starten. Zonder de lokale steun van Ruben, Felix, Ben, John, Pieter, Sander, Michel, HP, alle contacten en organisaties in Nepal was ik nooit die berg opgekomen en was niet een hele regio in Nepal van flyers en info over onze Chris voorzien.
Ik ben naar Nepal gegaan omdat ik weet dat Chris precies hetzelfde voor mij had gedaan. Dat Chris kosten nog moeite had gespaard mij te vinden. Het was Chris zelf die mij veel dingen in de bergen heeft geleerd die ik onverwacht de laatste weken voor het zoeken naar mijn goede vriend hard nodig had.
Ik ben heel verdrietig dat ik Chris niet in mijn armen heb kunnen nemen, maar ben blij en bevoorrecht dat ik naar onze vriend kon en mocht zoeken.
Ik wens iedereen, maar vooral Margreet, Pieter en bovenal Christiaan zelf heel heel veel sterkte en kracht toe.
Paul
juni 24, 2016 8:37 am
Gisteren zijn Paul, Ruben, Felix en Ben veilig aangekomen in Nederland. Paul en Ruben zijn ongeveer 3 weken in Nepal geweest. Felix en Ben ongeveer 2 weken. De focus van Paul lag op het zoeken tussen Basecamp en Italian camp. De andere mannen hebben zich vooral gericht op de dorpen rondom de Dhaulagiri en de aansturing van / overleg met lokale autoriteiten. Pieter, Sander, Michel en Herman Peter zijn op dit moment nog in Nepal. Er wordt op dit moment niet actief gezocht in de bergen vanwege het slechte weer, wel in de omliggende dorpen.
Vlnr Felix, Ben, Ruben en Paul
juni 22, 2016 5:41 pm
Na dagen van wachten en slecht weer heeft de unit van het Nepalese leger besloten de missie te annuleren. Vanmorgen kwam een telefoontje van de kolonel met deze mededeling. De helikopter die klaar stond is weer vertrokken naar Kathmandu. Hoe frustrerend is het dan als ’s middags het weer beter wordt en de zon begint te schijnen…
