Paul zocht afgelopen weken samen met een grote groep vrienden naar Christiaan in Nepal. Hij schreef het volgende bericht nav zijn zoektocht.
Lieve vrienden, het voelt heel dubbel om weer terug te zijn. Ik wilde Chris weer bij ons brengen, zonder Chris Nepal niet verlaten. Mijn goede vriend terug brengen, weer dingen met hem plannen. En daar ben ik dan, weer hier, zonder Chris.
Alleen een klein stukje oranje helm deed mij plots voelen dat Chris heel dichtbij was. Ik schrok, had ik chris bij een van onze tochten niet met zo’n helm gezien? In het gebied waar hij had gelopen, bij de rivier, op de gletsjer voelde hij vaak zo dichtbij. Maar hoeveel ik ook zocht, ik vond hem niet. Na de 12e keer de rivier afzoeken begon ik langzaam de kleine stukjes plastic, dezelfde snoeppapiertjes en opvallende steentjes meermaals terug te vinden. Als ik zulke kleine dingetjes alle al had gevonden, hoe kon het dan zijn dat ik Chris, zijn tas, zijn slaapzak niet vond?
Zoveel scenario’s gingen door mijn hoofd, ik moet iets overzien, wat is logisch? Chris waar heb je gelopen, welke keuzes heb je gemaakt, welke keuzes zou ik maken? Waar kon je uitglijden, waar was er steenval, waar waren spleten, waar kon je in de rivier belanden? Van simpele tot extreem onlogische routes de vallei in hebben we afgezocht. Hoe vaak we de rivier ook afzochten, om, naast en onder de stenen, ik vond geen verdere sporen van Chris. Ook de verschillende teams waarmee ik boven was wisten niet meer waar te zoeken. Alles tussen daulagiri basecamp en Italian basecamp was meermaals afgezocht. De hele vallei naar de weg meermaals afgelopen, alle dorpjes bezocht…
In dat opzicht heb ik een beetje rust, de luxe om met eigen ogen te hebben gezien dat hij in dat gebied met mensenogen en mensenhanden op dit moment niet te vinden is.
Gelukkig zijn de meeste handen en ogen niet in Nederland terug, maar nog aanwezig. De lokale inwoners in het hele gebied weten van Chris. En hebben ons beloofd bij elke indicatie te bellen of maar de politie te gaan. Zij zijn het die volgende week, volgende maand en volgend jaar nog in het gebied zijn rond de rivier wonen en weten om wat en wie het gaat mocht er iets gevonden worden, of mocht een Chris voorbij komen in het dorp.
Zonder de eindeloze inspanningen en steun van de familie en alle vrienden thuis en de financiële hulp hadden wij in Nepal nooit een zoektocht als deze kunnen starten. Zonder de lokale steun van Ruben, Felix, Ben, John, Pieter, Sander, Michel, HP, alle contacten en organisaties in Nepal was ik nooit die berg opgekomen en was niet een hele regio in Nepal van flyers en info over onze Chris voorzien.
Ik ben naar Nepal gegaan omdat ik weet dat Chris precies hetzelfde voor mij had gedaan. Dat Chris kosten nog moeite had gespaard mij te vinden. Het was Chris zelf die mij veel dingen in de bergen heeft geleerd die ik onverwacht de laatste weken voor het zoeken naar mijn goede vriend hard nodig had.
Ik ben heel verdrietig dat ik Chris niet in mijn armen heb kunnen nemen, maar ben blij en bevoorrecht dat ik naar onze vriend kon en mocht zoeken.
Ik wens iedereen, maar vooral Margreet, Pieter en bovenal Christiaan zelf heel heel veel sterkte en kracht toe.
Paul
Paul, je bent een bijzonder mens. Net als je vrienden die mee gezocht hebben. En nog steeds zoeken. Welkom terug in Nederland. Bedankt voor je ongelooflijke inzet. Ook je vrienden duizend maal dank!
Paul,dank je wel! je hebt gedaan wat je kon!
Stil…. Respect voor jou…
Vanaf het begin volg ik de zoektocht naar Chris. Vreselijk om zonder hem thuis te komen.
Ik leef intens met jullie mee, sterkte gewenst aan iedereen, zeker voor de ouders.
Wees trots op wat jij en anderen hebben kunnen doen !
Beste Paul, ik ken je niet persoonlijk, maar zie in alles wat je schrijft hetzelfde karakter en doorzettingsvermogen als Christiaan. Samen met vele anderen heb jij, namens alle vrienden en bekenden, alles gedaan wat we allemaal zo wilden: Alles geven om Christiaan terug te brengen. Ik kan alleen maar zeggen: dank je wel voor alles wat je hebt gedaan, dag in, dag uit. Ik heb grote bewondering voor wat jullie als team daar aan inzet hebben getoond!
RESPECT voor iedereen die geholpen heeft met zoeken. Jullie lieten zien, wat jullie in jullie reizen en avonturen een hechte band hebben opgebouwd, waardoor jullie dit voor elkaar over hebben. Dat is ECHTE vriendschap!! Ik wns jullie heel veel sterkte met hoe het ook verder gaat.
Beste Paul wat heb je, je best gedaan en wat moet het moeilijk zijn voor je om zonder Chris terug te keren. Dank 100000x voor al je moeite. En zo lang er nog niks bekend is blijf ik hopen dat onze dierbare collega gevonden wordt. Sterkte ook voor jou! !
Veel sterkte allemaal!
Beste Paul,afgelopen december kwam Christiaan naar mij toe in Frankrijk na het plotseling overlijden van mijn man ,zijn oom,. en de dag na de begrafenis toen hij weer naar huis ging beloofde hij om van de zomer langs te komen en daar reken ik nog steeds op .Wat heeft mijn neef geweldige vrienden
Ik blijf hopen.
Wat is Christiaan bevoorrecht met trouwe, toegewijde vrienden zoals jij, Paul! Dank voor je ontroerende woorden, waar toch ook frustratie doorheen schemert. Sterktes! Het zal niet meevallen om nu in Nederland je leven weer op te pakken.
Dank je voor dit persoonlijk bericht. Christiaan mag zich inderdaad gelukkig prijzen met zulke vrienden die letterlijk iedere berg zullen beklimmen voor hem! Je inzet is ook duidelijk niet voor niks geweest, hou je daar aan vast als het moeilijk wordt.
Ik wens jou veel sterkte toe, en rust!
Hi Paul, we met you in a bus from Babiyachaur to Beni on 4th of June, maybe you remember us ? We follow this website every day since we met and we are very preoccupied by Chris missing. We hope you will find your friend as soon as possible and we want to encourage you. We don’t know Chris but we share love of mountains with him, with you, and we feel close to you guys.
Three French trekkers 🙂 Thibaud Alison and Mara
Dank je Paul. Voor velen die graag hadden geholpen, maar voor wie het onmogelijk was, ben jij plaatsvervangend gegaan. Dat hielp ons met met de verwerking van het gemis en het verdriet van Pieter en Margreet. Nogmaals dank voor je woorden.
Dank je wel Paul, voor je grote inzet. Ik snap de frustratie en het verdriet.
Inderdaad Chris zou hetzelfde hebben gedaan.
Onze handen blijven we in gebed vouwen..
Om kracht, troost, inzichten, en dat hij gevonden wordt.
In het bijzonder voor Margreet, Pieter en gezin, en zijn allerdierbaarste vrienden..
Paul, jammer dat hij niet gevonden is. Dat is wel heel zwaar en verdrietig maar God weet alles en Hij weet waar Christiaan is. Hoop en bid dat hij gevonden mag worden.
Heel veel sterkte voor jou maar ook voor de achterblijvers.