Verdere zoektocht na moesson

Hervat overleg
De afgelopen maanden is het vanwege de moesson redelijk stil geweest rondom de zoektocht naar Christiaan. Karna – de voorman van Sardogs was de afgelopen dagen in Nederland en die gelegenheid hebben we aangepakt om met een aantal vrienden en 2 andere partijen (Rettungshunde fur Nepal en Signi) na te denken over een vervolg van de zoektocht.

Overleg over hervatting zoektocht

Overleg over hervatting zoektocht

Start verdere zoektocht medio oktober
Goed weer is een voorwaarde om te kunnen starten, maar het weer rondom de Dhaulagiri is helaas nog steeds erg slecht. Voor zover we het nu kunnen inschatten zou er in de tweede helft van oktober eventueel een zoektocht kunnen starten. De nadruk van de zoektocht zal liggen op de gletsjer. Er zal naar een lijkenlucht gezocht worden en geprobeerd het spoor van Christiaan nog op te pakken.

Zoektocht met honden
Inzet van honden is de meest voor de hand liggende manier om de zoektocht voor te zetten. Forensisch expert Frank van de Goot heeft een aantal mogelijkheden met ons besproken maar is van mening dat inzet van honden het meest voor de hand ligt. De dagen dat Paul op de berg was met het hondenteam zijn de honden beperkt ingezet vanwege het moeilijke terrein voor de dieren. Dit betekent dus dat de inzet van honden waardevol kan zijn maar ook goed georganiseerd moet worden eventueel met ondersteuning van ons zelf ter plekke.

Zoektocht eventueel aangevuld met vrienden / media
Enkele vrienden denken er over na om richting Nepal te reizen om de te hervatten zoektocht te ondersteunen. Nog niemand heeft definitief ja gezegd. Vanuit verschillende media is verder ook interesse getoond om mee te gaan met een camerateam. We hebben dit nog in beraad.

Persoonlijk bericht Margreet Wilson nav DNA test

Zo veel lieve mensen om je heen.
Zo veel medeleven. Indrukwekkend.
De vraag luidt vaker: Hoe gaat het?
Het antwoord luidt dan: Ja en nee.

Nog steeds ga je van hoop naar wanhoop,
van wanhoop naar een klein beetje hoop,
van een klein beetje hoop naar een heel klein beetje hoop.

De woorden die regelmatig tot mij kwamen, waren woorden van David uit een van zijn Psalmen: Aan alles, hoe volkomen ook, heb ik een einde gezien.
Dan denk ik aan alle pogingen – hoe volkomen ook – om Christiaan te vinden, is een einde gezien. U hebt kunnen lezen hoeveel pogingen ondernomen zijn.
Het resultaat: niets. Alleen een stukje helm.
Maar de Psalm gaat verder met: Maar … Uw bevel is onbegrensd.

En dan bidden we verder. Met velen. En ik vind (nog) geen antwoord.
Anderen, denk ik, ook niet.

En de dagen kruipen verder.
En weer een sprankje hoop. Met resultaat? Nog niet.

Dan komt een verzoek om DNA af te staan. Dat is eergisteren gebeurd. Het zou kunnen zijn dat mijn DNA overeenkomt met het DNA dat zij gevonden hebben op het stukje helm.

De uitslag zullen we volgende week horen.
Margreet, moeder van Christiaan.

 

Margreet na vertrek Christiaan op Schiphol

Margreet na vertrek Christiaan op Schiphol

Hoe nu verder?

Langzaam wordt het stiller. Minder berichtjes, minder ideeën om verder te zoeken. Vorige week zijn we als laatste groep terug gekomen uit Nepal. Alle 9 vrienden zijn inmiddels weer terug, geland op Schiphol zonder Christiaan. Het leven gaat door.

Het is op dit moment helaas te gevaarlijk om rondom het Swiss camp / Italian camp verder te zoeken. We hebben ook besloten om op dit moment niet met een groep Nederlanders verder te zoeken in de omgeving van Beni. De kans dat Christiaan daar is aangekomen is sowieso erg klein. Het zoeken door westerlingen kan echter ook averechts werken. De vragen die je stelt krijg je terug.

Door onze aanwezigheid de afgelopen weken in Nepal hebben we een zeer goed contact opgebouwd met de juiste personen ter plekke. De lokale bevolking is goed op de hoogte van de vermissing van Christiaan. Als er tips binnen komen kunnen we aan Saron vragen verder te zoeken. Eventuele tips die we krijgen moeten we overigens kritisch bekijken. De 500 dollar triggert mensen om te reageren los van de vraag of ze iets gezien hebben. Zouden we meer geld uitloven, dan zouden we uit heel Nepal gebeld gaan worden.

En wat nu? Gaan we verder zoeken als de moesson voorbij is in september? Wie? Hoe? Met welke technieken? Het zijn de vragen waar we op dit moment over nadenken. Heb je ideeën die ons verder kunnen helpen, laat dit dan weten via de tips pagina.

 

Eerste uitkomst analyse stukje helm

Frank van de Goot is forensisch patholoog en deskundig op het gebied van reconstructie en het ontstaan van breukpatronen. Hij heeft het fragment onderzocht wat door Paul op de berg is gevonden. Hij heeft drie vragen beantwoord.
1. Is het fragment van een helm afkomstig?
2. Zo ja, kan dit de helm van Christiaan zijn?
3. Kan er iets gezegd worden over hoe dit fragment is ontstaan?

Omdat Christiaan in het bezit is van een Petzl Sirocco: EPP helmet, is het fragment vergeleken met een nieuwe gelijke helm. Op basis van de vergelijking van openingen, materiaalsoort en kleur is vastgesteld dat het fragment met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk van een Petzl Sirocco: EPP helmet afkomstig is.

Het fragment zou van de helm van Christiaan afkomstig kunnen zijn. Door onderzoek is vastgesteld dat het fragment minder dan drie maanden aan de buitenlucht heeft blootgestaan. Het is ook goed mogelijk dat het om één of om een paar weken gaat.

DNA-onderzoek, wat momenteel loopt, zou meer zekerheid kunnen geven dat het fragment van de helm van Christiaan afkomstig is.

Op basis van onderzoek naar de breukranden is vastgesteld dat de helm samengedrukt is, in voor-achterwaartse richting. De helm is hierdoor dusdanig vervormd dat deze is gebroken. Door het ontbreken van huidcellen en bloed lijkt het minder aannemelijk dat Christiaan de helm op zijn hoofd heeft gehad. Het is echter niet uit te sluiten. Andere mogelijkheden voor het ontstaan van breuken als deze zijn een val bovenop de helm (waarbij de helm niet op het hoofd zit), het vallen van de helm of het klem zitten van de helm tussen bijvoorbeeld bewegende stenen.

De DNA-analyse loopt op dit moment nog.

Persoonlijk verslag zoektocht Felix

We treffen elkaar bij het Yak hotel in Beni. Ruben is Paul van morgen tegemoet gelopen en ik verwacht ze zo samen met 2 jongens van Sardog. John en Ben komen vanaf Tukuche. Gisteren zijn ze naar het leger in Jomsom geweest en vannacht hebben ze bij Patrick van de Dutch Bakery in Tukuche geslapen. Ook zij zullen zo arriveren. Voor het eerst alle 5 in 1 hotel. Ik kijk er naar uit en ben benieuwd naar hun verhalen.

De dagen hiervoor bestonden vooral uit het rijden met kleine taxi’s over onmogelijke wegen. Er zijn globaal 3 wegen die de vallei doorkruizen. De weg van Beni richting Marpha en Jomsom, in Marpha begint de trail richting Basecamp van de Dhaulagiri. De weg van Beni richting Tacam, over een gedeelte van deze weg loopt de trail vanaf het basecamp via Italian camp terug de berg af. En de weg van Beni richting Pokhara. In Pokhara kun je de bus of het vliegtuig pakken naar Katmandu waar je het internationale vliegveld hebt.

Met de flyers in de hand en met behulp van de taxi chauffeur die een beetje engels sprak stopten we bij elk huis, in elk gehucht en in elk dorpje.

This is our friend, he is missing. Have you seen him? Can we leave a flyer here?

We kregen alle medewerking van de lokale mensen. Er werd aandachtig geluisterd en overlegd. Soms werden we door gestuurd naar andere mensen. Flyers plakken mochten we nagenoeg overal. Bij ziekenhuizen en politiebureau’s, bij de plek waar mensen samenkomen in het dorp (vaak een boom) en bij toeristen checkpoints of in de lokale bussen. Soms dacht men Christiaan te herkennen, dan was er hoop. Alle keren liep het spoor dood…

In de vallei is het bekend. Karna en z’n collega’s van Sardog bedankt. Facebook bedankt.

Het zoeken in Nepal bracht hoop en wanhoop samen. Maar op een gekke manier ook het bevoorrecht weten. Bevoorrecht om het kennen van Christiaan als vriend. Bevoorrecht om met zoveel mensen, dit te doen.

Daarom Christiaan!
Christiaan bedankt!