When was the last time you saw something for the first time?

juni 28, 2016 2:47 pm

Beste Margreet, Pieter, Elke, familie en vrienden,

“When was the last time you saw something for the first time?”

Toen we ons realiseerden dat het – zelfs voor Christiaans doen – te lang stil was en besloten om zelf naar Nepal te gaan, vertelde Robin van de NKBV ons dat hij het het niet adviseerde om af te reizen, maar het wel snapte. Ik was het met hem eens, de feiten zaten niet mee en wat konden wij daar dan doen, zonder plan, nog niet eerder in Nepal geweest. We gingen realistisch en hoopvol weg. Voor ons vertrek konden we al terugvallen op een netwerk van kennissen in Europa en Nepal die ons in contact konden brengen met de juiste mensen ter plekke. Het einde van het verzekeringsbudget was in zicht en jullie zamelden een nieuw budget in. Er kwamen ideeën zoals het in zetten van een hondenteam uit de app groep. Binnen korte tijd hebben we de juiste mensen kunnen vinden om ons te helpen, en een dag na aankomst waren we onderweg naar de Dhaulagiri. Alhoewel ik mijn bergschoenen ook graag uit mijn tas had gehaald om zo dichtbij mogelijk te zijn, was ik ook goed op m’n plek met laptop en telefoons in het dal en Felix, John en Ben die ook mee kwamen zoeken.

Het is goed om te weten dat we met zoveel bijzondere mensen, bekend of niet, in Nepal hebben kunnen zoeken en optrekken. We hebben veel persoonlijke betrokkenheid ervaren. De reddingsbrigrade SARON, SARDogs hondenteam, MAF Nepal, Politie in Beni, Mountain Warfare Army School in Jomsom, Air Zermatt, Ambassades, hotel eigenaars, taxi chauffeurs, heli-piloten, hostel eigenaars en vele anderen. Met naam wil ik noemen; Karna, Suraj, Pemba, Little Tshering, Lakpha, Patrick, Gagan, Kari, Gerco, Stan, Menno, Gerald en Ambar (a.k.a. Spiderman). Ook de betrokkenheid van bekende en minder bekende klimmers uit NL heb ik als bijzonder ervaren.

Zelf vind ik het moeilijk om te begrijpen wat er gebeurd is. We hebben veel antwoorden over mogelijke en onmogelijke scenario’s kunnen krijgen van andere klimmers en organisaties op de berg. En ook door met onze eigen ogen het gebied te zien en te voelen. Maar de realiteit is ook dat we niet goed weten wat er 16 mei gebeurd is en waar Chris is. Dat is heel moeilijk.

De vraag of het zinvol was om te gaan, speelt geen moment door ons hoofd. Ook nu we terug zijn, was zelf naar Nepal gaan het enige en het beste wat we konden doen, voor Chris, voor jullie en en voor ons zelf. De laatste dagen in Nepal besprak ik met Paul dat het voor ons een vreemde luxe en voorrecht was om daar te kunnen zijn zonder met werk of anderen dingen bezig te hoeven zijn. Ik wil jullie daarvoor bedanken, ook als we Chris in deze tijd moeten missen, maakt dat voor mij al het verschil om met elkaar daar geweest te zijn. De consul vertelde ons zo’n verzameling aan initiatieven, energie en professionaliteit nog niet eerder meegemaakt te hebben tijdens haar 20 jaar in Nepal. Chris is er niet mee terug maar ik weet dat het uitmaakt.

Het was erg fijn om een paar dagen voor vertrek Pieter, Sander, Michel en HP te kunnen ontmoeten en samen een paar dagen op te trekken. Het was een moeilijke dag om weg te gaan en om te schakelen naar de thuisomgeving, en van de energie van vooruit tot rust te komen.

“When was the last time you saw something for the first time?” staat op een van mijn belangrijkste klim foto’s met Chris. Sinds hij mij meenam naar Zwitserland 15 jaar geleden en ik voor het eerst de 4000ers van de alpen zag, was dit de kern van op pad gaan. Na een paar dagen slecht weer in Nepal zag ik voor het eerst de 8000 meter hoge toppen aan de horizon en had ik weer die zelfde sensatie.

Ik hoop dat iedereen de komende tijd nieuwe dingen kan zien.

Ruben

Ik sta niet dagelijks met een psalm op en vaker staat er andere muziek aan. Maar de ochtenden in Nepal, waneer het in NL nog nacht was en er een vlucht stond te gebeuren gaf deze melodie en tekst mij de verbinding met iedereen thuis & Nepal die mee zocht en de overtuiging dat het goed komt, in deze tijd of een volgende. – https://youtu.be/-025lhWCXLE

Update 21 juni

juni 21, 2016 10:15 pm

Bericht van Pieter: “Vandaag was een dag waarin we vooral hebben moeten wachten. In de ochtend, wachten op de helikopter, op mooi weer, en dat zat helaas tegen. We hebben nog wat rondgekeken in Beni. Daarna zijn we als afleiding Paul tegemoet gelopen. Een lekker stuk gewandeld, ervaren hoe het is om in dit gebied te lopen.

Gelukkig kwamen we Paul tegen en hebben we samen een glaasje cola gedronken. En zijn we daarna met 2 auto’s verder gegaan, weer terug naar het hotel. Bij het hotel hebben we met SARdogs, met het leger, met Paul, met elkaar naar de kaart gekeken. Een terugkoppeling gekregen van SAR dogs. Zij hebben helaas niks kunnen vinden. We kunnen nooit uitsluiten dat de verwarde man niet Christiaan is. Maar we hebben geen werkbare aanwijzingen gevonden om verder te zoeken. SARdogs is echt ver gegaan, de bush in, lopend, waar auto’s niet kunnen komen, op zoek naar aanwijzingen of Christiaan daar rond zou lopen. Maar heeft niks kunnen vinden, en heeft het voor zover wij kunnen zien, grondig gedaan.

Morgen wordt een hele spannende dag, want de legerhelikopter staat al een paar dagen klaar. Maar die goedheid van het leger komt ten einde. Als morgenochtend of morgenmiddag het weer niet opklaart, kan de majoor met zijn manschappen helaas niet met een helikopter vliegen. We hopen en bidden dat morgen het weer meezit. Als het ’s ochtends is kan Paul nog even meevliegen om dingen aan te wijzen.”

Alle Nederlandse vrienden bij elkaar

juni 21, 2016 7:40 am

Op een dag dat er helaas weinig nieuws is (het leger kan nog steeds niet vliegen), is het goed om als vrienden bij elkaar te zijn. Pieter, Michel en Sander zijn aangekomen in Beni. Daar zijn Felix, Ben en Ruben ook. Paul is bezig met een tocht terug uit de bergen en komt vandaag ook aan in Beni.

De omgeving wordt met eigen ogen bekeken. Het contact met het leger en Saron is mogelijk door direct met de legerleiding en Saron-leiding te spreken. Het helpt allemaal in het maken van verdere plannen om dan ook fysiek bij elkaar te zijn.

Pieter en majoor karki leiding mountain team

Wegversperring

juni 20, 2016 2:21 pm

Ruben is op dit moment samen met de gespecialiseerde unit van het Nepalse leger en kon vanmorgen helaas niet vliegen ivm het slechte weer. Ze besloten naar een iets lager gelegen gebied te gaan, waar het makkelijker voor de helikopter is om hen op te pikken. Helaas kon de helikopter sowieso niet vliegen vandaag. Bovenstaande foto illustreert goed dat het op zijn zachts gezegd nogal een uitdaging was om het andere gebied nabij Beni te bereiken.

Als u bidt voor de zoektocht, wilt u dan specifiek bidden voor (tijdelijk) beter weer, zodat de mannen van het leger in ieder geval op de locatie kunnen komen en ook daadwerkelijk kunnen zoeken?

Update 3 juni

juni 4, 2016 7:47 am

Het weer zat helaas flink tegen waardoor de helikopter, met Paul erin, de geplande vlucht niet af kon maken. De honden zijn op 3 juni met auto’s naar Beni gebracht. Ook Ruben is in Beni en heeft daar lokaal contacten gelegd o.a. met de politie.

Het plan is dat de honden en Ruben morgenochtend (4 juni) om 6:00 met jeeps hoger de berg opgaan. Het hondenteam zal dan worden opgepikt door de helikopter en richting BC gevlogen worden. Als het weer het toelaat.

In Nederland is ook veel gebeurd: Er is al 32.000 euro binnen. Veel media blijven het oppakken en de journalisten lijken echt betrokken te zijn. Er wordt momenteel een tweede team samengesteld om naar Nepal te vertrekken. Zodra dit definitief is laten we dit weten.