Moeilijk in woorden uit te drukken. We bidden dagelijks meerdere keren dat Christiaan gevonden wordt. Het raakt ons hart dat hij vermist is. Het raakt ons dat zijn broer, moeder, familie, vrienden, zoveel verdriet en angst moeten doorstaan. Christiaan is een kostbaar mens. We blijven bidden en hopen.
Hele mooie beelden! Indrukwekkend en “eng” tegelijkertijd.
We steunen deze zoektocht verder omdat we hopen dat Christiaan nog leeft: dat hij ergens is waar hulp niet te laat voor is. En we willen graag duidelijkheid voor zijn familie en vrienden. “Ambiguous loss”, die onzekerheid, wens ik niemand toe.
Christiaan ken ik van de tijd dat ik bij de Navigator Studentenvereniging Amsterdam zat.
Pieter, wij hebben elkaar een keer ontmoet op een landelijke Navigators bijeenkomst.
Vanuit Frankrijk, waar ik nu woon, leef ik elke dag met jullie mee.
Ik herinner me Christiaan als een bijzondere jongen.
Samen zijn we een keer naar de kerk van de Nazarener geweest in Amersfoort, waar ik destijds woonde.
Wat kon hij enorm goed piano spelen!
Hij slaagde erin zomaar prachtige melodieën te voorschijn te toveren uit de losse hand.
Mede dankzij zijn begeleiding op de piano hebben we met z’n drieën voor Amsterdam destijds nog de eerste prijs binnengesleept op het nationaal Navigators songfestival.
Het zal voor jullie niet makkelijk zijn in deze onzekerheid te leven.
Wat goed van jullie dat jullie de hoop niet opgeven en alles op alles zetten om Christiaan te vinden en ook deze website in het leven hebben geroepen!
Ik wens jullie veel kracht toe en ik blijf met jullie hopen op een wonder.
Wat een prachtige beelden! Ik kan me goed voorstellen dat je daar wilt zijn.
Moeilijk in woorden uit te drukken. We bidden dagelijks meerdere keren dat Christiaan gevonden wordt. Het raakt ons hart dat hij vermist is. Het raakt ons dat zijn broer, moeder, familie, vrienden, zoveel verdriet en angst moeten doorstaan. Christiaan is een kostbaar mens. We blijven bidden en hopen.
Hele mooie beelden! Indrukwekkend en “eng” tegelijkertijd.
We steunen deze zoektocht verder omdat we hopen dat Christiaan nog leeft: dat hij ergens is waar hulp niet te laat voor is. En we willen graag duidelijkheid voor zijn familie en vrienden. “Ambiguous loss”, die onzekerheid, wens ik niemand toe.
Beste Margreet en Pieter,
Christiaan ken ik van de tijd dat ik bij de Navigator Studentenvereniging Amsterdam zat.
Pieter, wij hebben elkaar een keer ontmoet op een landelijke Navigators bijeenkomst.
Vanuit Frankrijk, waar ik nu woon, leef ik elke dag met jullie mee.
Ik herinner me Christiaan als een bijzondere jongen.
Samen zijn we een keer naar de kerk van de Nazarener geweest in Amersfoort, waar ik destijds woonde.
Wat kon hij enorm goed piano spelen!
Hij slaagde erin zomaar prachtige melodieën te voorschijn te toveren uit de losse hand.
Mede dankzij zijn begeleiding op de piano hebben we met z’n drieën voor Amsterdam destijds nog de eerste prijs binnengesleept op het nationaal Navigators songfestival.
Het zal voor jullie niet makkelijk zijn in deze onzekerheid te leven.
Wat goed van jullie dat jullie de hoop niet opgeven en alles op alles zetten om Christiaan te vinden en ook deze website in het leven hebben geroepen!
Ik wens jullie veel kracht toe en ik blijf met jullie hopen op een wonder.
Adriana Mireille Dorrepaal
Omdat ik weet wat het is een zoon, een broer, een neef, een oom een vriend, Christiaan om wie hij is, omdat hij is, te moeten missen. Daarom!
Omdat Christiaan, Christiaan is. Als ik die vrolijke kop van hem zie kan ik niet anders dan hopen en bidden. Houdt vol!!
Omdat ik er niet aan moet denken dat Christiaan ergens wacht op zijn vrienden en niemand meer zoekt! We geven de Hoop niet op!
I can hear you breathe
And when I open my eyes
I figure out
My mind is dreaming
I can see your face
And when I turn my head
I figure out
My mind is dreaming
My mind is dreaming
But the wish is alive
You are among us
We’re holding your hand
And we sprak out the prayings
You are alive
Close your eyes
Feel the love that we send you
Just hold on tight
In either earth or in heaven
May God be your light
Then, dear Chris, it’s alright